کد مطلب:224029 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113
یک نکته ی علمی
قبلا باید بگوئیم اگر گفته شود پیمان روز الست و عالم ذر برای چه منظوری بود؟
باید گفته شود نظام عالم آفرینش به این میثاق محكم و استوار می گردد - چه تحكیم مبانی هر كاری بسته بعهود و مواثیق اولیه آن جمعیت متشكل است.
اگر افراد مشترك در هدف خاص تن بریز بار قیود مواعید و مواثیق ندهند اجتماع متشكل آنها حصین و استوار نخواهد بود.
از نظر روانشناسی ما به الامتیاز و ما به الاجتماع یك سلسله افراد مختلف همان مرام و مقصد مشترك است - كه قبلا باید درباره اجرای آن تعهد و میثاقی بسته شود.
بیان مطلب را به نحو دیگر می توان گفت كه میثاق عالم ذر به منزله برنامه و اساسنامه یك جمعیت متشكل است تا پس از تشریفات و مقدمات به وجود آوردن قوه به فعلیت به كار بندند و همانطور كه هیچ جمعیت متشكلی و هیچ حزبی در عالم بدون مرام و برنامه اساسنامه نمی تواند طی مراحل كمال مطلوب خود را بنماید - جمعیت بشر كه مخلوق بر جسته عالم وجود است به عهد و میثاق عالم ذر پیمان توحید و نبوت و امامت را بسته و شكی نیست كه استعدادهای لایق در اثر عوامل حادثه هر عصر و زمان و مكان یكسان سیر نكرده بلكه به درجات مختلف پیش رفته است.
ذرات وجودی بشر به محض افاضه وجود از جانب پروردگار اقرار و اعتراف قهری و فطری اوست به توحید و نبوت و امامت و معاد - زیرا همه در ماهیت خود قبول وجود نموده اند و قبول وجود اقرار و بلی به اطاعت حق است و گواهی جبلی و تكوینی بر وجود بندگی و عبودیت است - مضافا به آنكه عقل و خرد را موجود مستقل شناخته روح را یك حقیقت موجود خارج دانسته كه در تكامل بدن تصرف در جسم و جسد كرده باشد همه این مراحل اعتراف به حق ربوبیت است و اقرار عقلا بر نفس خویش حجت است.
به علاوه آنكه شخصیت مركبه تكاملی از ذره و نطفه كه ذرات است تشكیل می شود و شهادت فطری از آغاز دوره تشخیص كه ذره است ثابت می گردد - و نطفه از ذرات صلب و پشت پدرها كه از ذرات اولیه وجود سرچشمه گرفته تركیب و تشكیل یافته و همان ذرات كوچك
[ صفحه 423]
نطفه است كه یك انسان كامل می گردد. نهایت نظام تكامل را از ذره تا دره می پیماید تا به عقل برسد و ذرات صغار صلبه به نطفه نرم و ملایم و سلاله تبدیل گردد و با سیر صعودی به كمال مطلوب برسد.
این نظام تكامل كه از ذره شروع می شود - تا به كمال فعلیت برسد در جمادات و نباتات و حیوانات و حتی عناصر فلكی همه با یك اسلوب سیر صعود كمالی می نمایند - و این حقیقت در علوم طبیعی - زمین شناسی و گیاه شناسی و جانورشناسی و همچنین علم نجوم و فلكیات ثابت و محقق است كه راه وصول به كمال از جوهر فرد و ذره شروع می شود تا به كمال جسم تركیبی برسد و باز سیر انحطاط جسمی یافته تقویت روحی پیدا نماید و به كمال مطلوب و هدف اصلی خود نائل گردد.
باید گفته شود نظام عالم آفرینش به این میثاق محكم و استوار می گردد - چه تحكیم مبانی هر كاری بسته بعهود و مواثیق اولیه آن جمعیت متشكل است.
اگر افراد مشترك در هدف خاص تن بریز بار قیود مواعید و مواثیق ندهند اجتماع متشكل آنها حصین و استوار نخواهد بود.
از نظر روانشناسی ما به الامتیاز و ما به الاجتماع یك سلسله افراد مختلف همان مرام و مقصد مشترك است - كه قبلا باید درباره اجرای آن تعهد و میثاقی بسته شود.
بیان مطلب را به نحو دیگر می توان گفت كه میثاق عالم ذر به منزله برنامه و اساسنامه یك جمعیت متشكل است تا پس از تشریفات و مقدمات به وجود آوردن قوه به فعلیت به كار بندند و همانطور كه هیچ جمعیت متشكلی و هیچ حزبی در عالم بدون مرام و برنامه اساسنامه نمی تواند طی مراحل كمال مطلوب خود را بنماید - جمعیت بشر كه مخلوق بر جسته عالم وجود است به عهد و میثاق عالم ذر پیمان توحید و نبوت و امامت را بسته و شكی نیست كه استعدادهای لایق در اثر عوامل حادثه هر عصر و زمان و مكان یكسان سیر نكرده بلكه به درجات مختلف پیش رفته است.
ذرات وجودی بشر به محض افاضه وجود از جانب پروردگار اقرار و اعتراف قهری و فطری اوست به توحید و نبوت و امامت و معاد - زیرا همه در ماهیت خود قبول وجود نموده اند و قبول وجود اقرار و بلی به اطاعت حق است و گواهی جبلی و تكوینی بر وجود بندگی و عبودیت است - مضافا به آنكه عقل و خرد را موجود مستقل شناخته روح را یك حقیقت موجود خارج دانسته كه در تكامل بدن تصرف در جسم و جسد كرده باشد همه این مراحل اعتراف به حق ربوبیت است و اقرار عقلا بر نفس خویش حجت است.
به علاوه آنكه شخصیت مركبه تكاملی از ذره و نطفه كه ذرات است تشكیل می شود و شهادت فطری از آغاز دوره تشخیص كه ذره است ثابت می گردد - و نطفه از ذرات صلب و پشت پدرها كه از ذرات اولیه وجود سرچشمه گرفته تركیب و تشكیل یافته و همان ذرات كوچك
[ صفحه 423]
نطفه است كه یك انسان كامل می گردد. نهایت نظام تكامل را از ذره تا دره می پیماید تا به عقل برسد و ذرات صغار صلبه به نطفه نرم و ملایم و سلاله تبدیل گردد و با سیر صعودی به كمال مطلوب برسد.
این نظام تكامل كه از ذره شروع می شود - تا به كمال فعلیت برسد در جمادات و نباتات و حیوانات و حتی عناصر فلكی همه با یك اسلوب سیر صعود كمالی می نمایند - و این حقیقت در علوم طبیعی - زمین شناسی و گیاه شناسی و جانورشناسی و همچنین علم نجوم و فلكیات ثابت و محقق است كه راه وصول به كمال از جوهر فرد و ذره شروع می شود تا به كمال جسم تركیبی برسد و باز سیر انحطاط جسمی یافته تقویت روحی پیدا نماید و به كمال مطلوب و هدف اصلی خود نائل گردد.